Σε όλο το βιβλίο έχουμε εισάγει δεκάδες εντολές Git και προσπαθήσαμε σκληρά να τις εισάγουμε μέσα σε ένα αφηγηματικό πλαίσιο, προσθέτοντας περισσότερες εντολές στην ιστορία αργά. Ωστόσο, αυτό μας αφήνει με παραδείγματα χρήσης των εντολών κάπως διάσπαρτα σε όλο το βιβλίο.
Σε αυτό το παράρτημα, θα διαπεράσουμε όλες τις εντολές Git που εξετάσαμε σε όλο το βιβλίο, χονδρικά ομαδοποιημένες με βάση τη χρήση τους. Θα μιλήσουμε για το τι κάνει γενικά κάθε εντολή και στη συνέχεια να επισημάνουμε πού στο βιβλίο θα βρούμε τις χρήσεις τους.
Υπάρχουν δύο εντολές που χρησιμοποιούνται αρκετά, από τις πρώτες επικλήσεις του Git σε κοινές καθημερινές μικροαλλαγές και αναφορές, οι εντολές config και help.
Το Git έχει έναν προεπιλεγμένο τρόπο να κάνει εκατοντάδες πράγματα. Για πολλά από αυτά τα πράγματα, μπορούμε να ενημερώσουμε το Git να τα κάνει με διαφορετικό προεπιλεγμένο τρόπο ή να ορίσουμε τις προτιμήσεις μας. Αυτό περιλαμβάνει τα πάντα, από το να πούμε στο Git τι είναι το όνομά μας σε συγκεκριμένες προτιμήσεις χρώματος τερματικού ή ποιον επεξεργαστή κειμένου χρησιμοποιούμε. Υπάρχουν πολλά αρχεία από τα οποία θα διαβάσει και στα οποία θα γράψει αυτή η εντολή, γι' αυτό μπορούμε να ορίσουμε τιμές σε καθολικό επίπεδο ή για συγκεκριμένα αποθετήρια.
Η εντολή git config έχει χρησιμοποιηθεί σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο του βιβλίου.
Στην ενότητα ch01-introduction.asc τη χρησιμοποιούμε για να καθορίσουμε το όνομα, τη διεύθυνση e-mail και την προτίμηση μας για τον επεξεργαστή κειμένου προτού καν ξεκινήσουμε να χρησιμοποιούμε το Git.
Στην ενότητα ch02-git-basics.asc βλέπουμε πώς μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε συντομογραφίες εντολών που επεκτείνονται σε μεγάλες ακολουθίες επιλογών, ώστε να μην χρειάζεται να τις πληκτρολογούμε κάθε φορά.
Στην ενότητα ch03-git-branching.asc τη χρησιμοποιούμε για να κάνουμε --rebase την προεπιλογή όταν τρέχουμε την git pull.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc τη χρησιμοποιούμε για να ρυθμίσουμε ένα προεπιλεγμένο κατάστημα για τους κωδικούς μας HTTP.
Στην ενότητα ch08-customizing-git.asc βλέπουμε πώς να εγκαθιστούμε φίλτρα μουτζουρώματος και καθαρίσματος σε περιεχόμενο που εισέρχεται και εξέρχεται από το Git.
Τέλος, το σύνολο της ενότητας ch08-customizing-git.asc είναι αφιερωμένο στην εντολή.
Η εντολή git help χρησιμοποιείται για να μας δείξει όλη την τεκμηρίωση περιέχεται στο Git για οποιαδήποτε εντολή.
Ενώ δίνουμε μια γενική επισκόπηση των περισσότερων από τις πιο δημοφιλείς εντολών σε αυτό το παράρτημα, για μια πλήρη λίστα όλων των πιθανών επιλογών και σημαιών για κάθε εντολή, μπορούμε πάντα να εκτελέσουμε το git help <εντολή>.
Βλέπουμε την εντολή git help στην ενότητα ch01-introduction.asc και πώς να τη χρησιμοποιήσουμε για να βρούμε περισσότερες πληροφορίες για την git shell στην ενότητα ch04-git-server.asc.
Υπάρχουν δύο τρόποι για να αποκτήσουμε ένα αποθετήριο Git. Ο ένας είναι να το αντιγράψουμε από ένα υπάρχον αποθετήριο στο δίκτυο ή αλλού και ο άλλος να δημιουργήσουμε ένα νέο σε έναν υπάρχοντα κατάλογο.
Για να πάρουμε έναν κατάλογο και να τον μετατρέψουμε σε ένα νέο αποθετήριο Git, ώστε να μπορούμε να ξεκινήσουμε έλεγχο εκδόσεων, μπορούμε απλά να εκτελέσουμε την git init.
Αυτό αναφέρεται για πρώτη φορά στην ενότητα ch02-git-basics.asc, όπου παρουσιάζεται η δημιουργία ενός ολοκαίνουργιου αποθετηρίου στο οποίο θα δουλεύουμε στη συνέχεια.
Μιλάμε εν συντομία για το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον προεπιλεγμένο κλάδο από τον ``master'' στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Χρησιμοποιούμε αυτήν την εντολή για να δημιουργήσουμε ένα άδειο κενό αποθετήριο για έναν διακομιστή στην ενότητα ch04-git-server.asc.
Τέλος, βλέπουμε κάποιες λεπτομέρειες του τι πραγματικά κάνει στο παρασκήνιο αυτή η εντολή σκηνές στην ενότητα <<_plumbing_porcelain».
Η εντολή git clone είναι στην πραγματικότητα ένα περιτύλιγμα που περιέχει πολλές άλλες εντολές.
Δημιουργεί ένα νέο κατάλογο, πηγαίνει σε αυτόν και τρέχει την git init για να τον κάνει ένα κενό αποθετήριο Git, προσθέτει ένα απομακρυσμένο αποθετήριο (git remote add) στη διεύθυνση URL που του διαβιβάζουμε (εξ ορισμού ονομάζεται origin), τρέχει ένα git fetch από το απομακρυσμένο αποθετήριο και στη συνέχεια ελέγχει την πιο πρόσφατη υποβολή στον κατάλογο εργασίας μας με την git checkout.
Η εντολή git clone χρησιμοποιείται σε δεκάδες μέρη σε όλο το βιβλίο, αλλά θα αναφέρουμε μόνον κάποια ενδιαφέροντα από αυτά.
Εισάγεται και εξηγείται στην ενότητα ch02-git-basics.asc, στην οποία βλέπουμε μερικά παραδείγματα.
Στην ενότητα ch04-git-server.asc εξετάζουμε τη χρήση της επιλογής --bare για να δημιουργήσουμε ένα αντίγραφο ενός αποθετηρίου Git χωρίς κατάλογο εργασίας.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc τη χρησιμοποιούμε για να αποσυσκευάσουμε ένα δεματιασμένο αποθετήριο Git.
Τέλος, στην ενότητα ch07-git-tools.asc μαθαίνουμε την επιλογή --recursive για να κάνουμε την κλωνοποίηση ενός αποθετηρίου με υπομονάδες λίγο πιο απλή.
Αν και χρησιμοποιείται σε πολλά άλλα μέρη μέσω του βιβλίου, αυτά είναι τα σημεία που είναι κατά κάποιον τρόπο μοναδικά ή στα οποία χρησιμοποιείται με τρόπους που είναι λίγο διαφορετικοί.
Για τη βασική ροή εργασίας της προσθήκης περιεχομένου στο ενδιάμεσο στάδιο και της υποβολής του στο ιστορικό μας, υπάρχουν μόνο μερικές βασικές εντολές.
Η εντολή git add προσθέτει περιεχόμενο από τον κατάλογο εργασίας στο ενδιάμεσο στάδιο (ή `ευρετήριο'') για την επόμενη υποβολή.
Όταν εκτελείται η εντολή `git commit, εκ προεπιλογής εξετάζει μόνον το ενδιάμεσο στάδιο, συνεπώς η git add χρησιμοποιείται για να δημιουργήσουμε ακριβώς όπως θέλουμε το επόμενο υποβληθέν στιγμιότυπό μας.
Αυτή η εντολή είναι μια εξαιρετικά σημαντική εντολή στο Git και αναφέρεται ή χρησιμοποιείται δεκάδες φορές σε αυτό το βιβλίο. Θα καλύψουμε γρήγορα ορισμένες από τις μοναδικές χρήσεις που αναφέρονται.
Αρχικά εισάγουμε και εξηγούμε λεπτομερώς την git add στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Αναφέρουμε πώς να τη χρησιμοποιήσουμε για την επίλυση συγκρούσεων συγχώνευσης στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Βλέπουμε πώς να τη χρησιμοποιούμε για να προσθέσουμε στο ενδιάμεσο στάδιο διαδραστικά αρχεία ή συγκεκριμένα τμήματα τροποποιημένων αρχείων στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Τέλος, την προσομοιώνουμε σε ένα χαμηλό επίπεδο στην ενότητα ch10-git-internals.asc, ώστε να πάρουμε μια ιδέα για το τι κάνει στο παρασκήνιο.
Η εντολή git status μάς δείχνει τις διαφορετικές καταστάσεις αρχείων στον κατάλογο εργασίας και το ενδιάμεσο στάδιο μας.
Ποια αρχεία είναι τροποποιημένα αλλά δεν έχουν προστεθεί στο ενδιάμεσο στάδιο και ποια έχουν προστεθεί αλλά δεν έχουν ακόμη υποβληθεί.
Στην κανονική της μορφή, θα μας δείξει επίσης κάποιες βασικές υποδείξεις σχετικά με τον τρόπο μετακίνησης αρχείων μεταξύ αυτών των σταδίων.
Αρχικά καλύπτουμε την status στην ενότητα ch02-git-basics.asc, τόσο σε βασικές όσο και σε απλοποιημένες μορφές.
Αν και τη χρησιμοποιούμε σε όλο το βιβλίο, σχεδόν όλα όσα μπορούμε να κάνουμε με την εντολή git status καλύπτονται αυτήν την ενότητα.
Η εντολή git diff χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να δούμε διαφορές μεταξύ οποιωνδήποτε δύο δένδρων.
Αυτή θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ του περιβάλλοντος εργασίας μας και του ενδιάμεσου σταδίου (σκέτη git diff), μεταξύ του ενδιάμεσου σταδίου και της τελευταίας μας υποβολής (git diff --staged) ή μεταξύ δύο υποβολών (git diff master branchB).
Αρχικά εξετάζουμε τις βασικές χρήσεις της git diff στην ενότητα ch02-git-basics.asc, όπου παρουσιάζεται πώς βλέπουμε ποιες αλλαγές έχουν προστεθεί στο ενδιάμεσο στάδιο και ποιες όχι.
Τη χρησιμοποιούμε για να αναζητήσουμε πιθανά σφάλματα λευκών διαστημάτων πριν υποβάλλουμε με την επιλογή --check στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Βλέπουμε πώς να ελέγξουμε πιο αποτελεσματικά τις διαφορές μεταξύ κλάδων με τη σύνταξη git diff A…B στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Τη χρησιμοποιούμε για να φιλτράρουμε τις διαφορές λευκών διαστημάτων με την επιλογή -b και πώς να συγκρίνουμε τα διαφορετικά στάδια των συγκρουόμενων αρχείων με τις --theirs, --ours και --base στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Τέλος, τη χρησιμοποιούμε για να συγκρίνουμε αποτελεσματικά τις αλλαγές των υπομονάδων με την επιλογή --submodule στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Η εντολή git difftool απλά εκκινεί ένα εξωτερικό εργαλείο για να μας δείξει τη διαφορά (diff) ανάμεσα σε δύο δέντρα στην περίπτωση που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη εφαρμογή από την ενσωματωμένη εντολή git diff.
Την αναφέρουμε μόνο εν συντομία αυτό στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Η εντολή git commit λαμβάνει όλα τα περιεχόμενα του αρχείου που έχουν προστεθεί στο ενδιάμεσο στάδιο με την git add, καταγράφει ένα νέο μόνιμο στιγμιότυπο στη βάση δεδομένων και μετά μετακινεί τον δείκτη κλάδου στον τρέχοντα κλάδο σε αυτό.
Τα βασικά της υποβολής καλύπτονται στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Εκεί παρουσιάζεται επίσης πώς χρησιμοποιούμε τη σημαία -a για να παραλείψουμε το βήμα git add στις καθημερινές ροές εργασίας και πώς να χρησιμοποιήσουμε τη σημαία -m για να περάσουμε ένα μήνυμα υποβολής στη γραμμή εντολών αντί για την εκκίνηση ενός επεξεργαστή κειμένου.
Στην ενότητα ch02-git-basics.asc καλύπτεται η τροποποίηση της πιο πρόσφατης υποβολής με την την επιλογή - amend για να επαναλάβουμε την πιο πρόσφατη υποβολή.
Στην ενότητα ch03-git-branching.asc, βλέπουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τι κάνει git commit και γιατί το κάνει με αυτόν τον τρόπο.
Εξετάζουμε πώς υπογράφουμε κρυπτογραφικά υποβολές με τη σημαία -S στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Τέλος, ρίχνουμε μια ματιά στο τι κάνει η εντολή git commit στο παρασκήνιο και πώς εφαρμόζεται πραγματικά στην ενότητα ch10-git-internals.asc.
Η εντολή git reset χρησιμοποιείται κυρίως για να ακυρώσει κάτι, όπως μπορούμε να δούμε και από την ίδια τη λέξη.
Μετακινεί τον δείκτη HEAD από δω κι από κει και προαιρετικά αλλάζει τον index ή το ενδιάμεσο στάδιο και μπορεί επίσης προαιρετικά να αλλάξει τον κατάλογο εργασίας μας αν χρησιμοποιήσουμε την επιλογή --hard.
Η τελευταία επιλογή καθιστά δυνατή την απώλεια της δουλειάς μας με αυτήν την εντολή, εφόσον χρησιμοποιηθεί εσφαλμένα, οπότε καλά θα είναι να την καταλάβουμε σε βάθος πριν τη χρησιμοποιήσουμε.
Ουσιαστικά η απλούστερη χρήση της git reset καλύπτεται στην ενότητα ch02-git-basics.asc, όπου τη χρησιμοποιούμε για να αφαιρέσουμε από το ενδιάμεσο στάδιο ένα αρχείο στο οποίο είχαμε τρέξει την git add.
Στη συνέχεια την καλύπτουμε αρκετά λεπτομερώς στην ενότητα ch07-git-tools.asc, η οποία είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη σε αυτήν την εντολή.
Χρησιμοποιούμε την git reset --hard για να ματαιώσουμε μια συγχώνευση στην ενότητα ch07-git-tools.asc, όπου χρησιμοποιούμε επίσης την git merge --abort, η οποία είναι λιγάκι σαν ένα περιτύλιγμα της εντολής git reset.
Η εντολή git rm χρησιμοποιείται για την αφαίρεση αρχείων από το ενδιάμεσο στάδιο και τον κατάλογο εργασίας.
Είναι παρόμοια με το git add στο ότι προετοιμάζει την κατάργηση ενός αρχείου για την επόμενη υποβολή.
Η εντολή git rm καλύπτεται με κάποια λεπτομέρεια στην ενότητα ch02-git-basics.asc, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων της αναδρομικής αφαίρεσης αρχείων και της αφαίρεσης αρχείων μόνο από το ενδιάμεσο στάδιο αλλά τη διατήρησή τους στον κατάλογο εργασίας με την επιλογή --cached.
Η μόνη άλλη διαφορετική χρήση του git rm στο βιβλίο είναι στην ενότητα ch10-git-internals.asc όπου εν συντομία χρησιμοποιείται και εξηγείται η --ignore-unmatch κατά την εκτέλεση της git filter-branch, η οποία ουσιαστικά δεν τερματίζει με σφάλμα όταν το το αρχείο που προσπαθούμε να καταργήσουμε δεν υπάρχει.
Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο όταν η εντολή χρησιμοποιείται σε script.
Η εντολή git mv είναι μια εντολή ευκολίας για να μετακινήσουμε ένα αρχείο και στη συνέχεια εκτελέσουμε την git add στο νέο αρχείο και git rm στο παλιό αρχείο.
Την αναφέρουμε μόνο εν συντομία στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Η εντολή git clean χρησιμοποιείται για τη διαγραφή ανεπιθύμητων αρχείων από τον κατάλογο εργασίας μας.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την αφαίρεση παραπροϊόντων μεταγλώττισης (αρχεία .ο) ή αρχείων σύγκρουσης συγχώνευσης.
Καλύπτουμε πολλές από τις επιλογές και τα σενάρια στα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εντολή clean στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Υπάρχουν μόνο μερικές εντολές που υλοποιούν το μεγαλύτερο μέρος της λειτουργικότητας διακλάδωσης και συγχώνευσης στο Git.
Η εντολή 'git branch' είναι στην πραγματικότητα ένα εργαλείο διαχείρισης κλάδων. Μπορεί να απαριθμήσει τους κλάδους που έχουμε, να δημιουργήσει έναν νέο κλάδο, να διαγράψει κλάδους και να μετονομάσοει κλάδους.
Το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλαίου ch03-git-branching.asc είναι αφιερωμένο στην εντολή branch και χρησιμοποιείται σε όλο το κεφάλαιο.
Αρχικά παρουσιάζεται στην ενότητα ch03-git-branching.asc και τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά της (εισαγωγή και διαγραφή) αναλύονται στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Στην ενότητα ch03-git-branching.asc χρησιμοποιούμε την επιλογή git branch -u για να δημιουργήσουμε έναν παρακολουθούμενο κλάδο.
Τέλος, στην ενότητα ch10-git-internals.asc βλέπουμε μερικά από τα πράγματα που κάνει στο παρασκήνιο.
Η εντολή 'git checkout' χρησιμοποιείται για να μεταβούμε από έναν κλάδο σε άλλο και να ενημερώοσουμε το περιεχόμενο στον κατάλογο εργασίας μας.
Αρχικά συναντάμε την εντολή στην ενότητα ch03-git-branching.asc μαζί με την εντολή git branch.
Βλέπουμε πώς να το χρησιμοποιήσουμε για να αρχίσουμε να παρακολουθούμε κλάδους με τη σημαία --track στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Τη χρησιμοποιούμε για την επανεισαγωγή των συγκρούσεων αρχείων με την --conflict=diff3 στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Βλέπουμε λεπτομερώς τη σχέση της με την git reset στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Τέλος, βλέπουμε κάποιες λεπτομέρειες υλοποίησής της στην ενότητα ch10-git-internals.asc.
Το εργαλείο git merge χρησιμοποιείται για τη συγχώνευση ενός ή περισσοτέρων κλάδων στον κλάδο στον οποίο έχουμε κάνει checkout.
Στη συνέχεια ωθεί τον τρέχοντα κλάδο στο αποτέλεσμα της συγχώνευσης.
Η εντολή git merge εισάγεται για πρώτη φορά στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Παρότι χρησιμοποιείται σε διάφορα σημεία του βιβλίου, υπάρχουν πολύ λίγες παραλλαγές της εντολής merge --βασικά η git merge <κλάδος> με το όνομα του μόνου κλάδου που θέλουμε να συγχωνεύσουμε.
Καλύψαμε πώς κάνουμε μία συναρμοσμένη (squashed) συγχώνευση, στην οποία το Git συγχωνεύει το έργο, αλλά προσποιείται ότι πρόκειται για μια νέα υποβολή χωρίς να καταγράφει το ιστορικό του κλάδου που συγχωνεύουμε, στο τέλος της ενότητας ch05-distributed-git.asc.
Πολλές πληροφορίες για τη διαδικασία και εντολή συγχώνευσης συμπερλιλαμβανομένης της εντολής -Xignore-space-change' και της σημαίας `--abort, όσον αφορά στη ματαίωση μίας προβληματικής συγχώνευσης, υπάρχουν στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Μάθαμε πώς να επαληθεύουμε τις υπογραφές πριν τη συγχώνευση αν το έργο μας χρησιμοποιεί την υπογραφή GPG στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Τέλος, μάθαμε για τη συγχώνευση υποδέντρων στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Η εντολή git mergetool απλά εκκινεί έναν εξωτερικό βοηθό συγχώνευσης σε περίπτωση που έχουμε προβλήματα με κάποια συγχώνευση στο Git.
Την αναφέρουμε στα γρήγορα στην ενότητα ch03-git-branching.asc και βλέπουμε λεπτομερώς πώς να υλοποιήσουμε το δικό μας εξωτερικό εργαλείο συγχώνευσης στην ενότητα ch08-customizing-git.asc.
Η εντολή git log χρησιμοποιείται για να δείξει το προσπελάσιμο εγγεγραμμένο ιστορικό ενός έργου από το πιο πρόσφατο στιγμιότυπο υποβολής και πίσω.
Εκ προεπιλογής εμφανίζεται μόνο το ιστορικό του κλάδου στον οποίο βρισκόμαστε, αλλά είναι δυνατό να δοθούν διαφορετικές ή ακόμα και πολλαπλές κεφαλές ή κλάδοι που μπορούμε να διασχίσουμε.
Συχνά χρησιμοποιείται επίσης για την εμφάνιση διαφορών μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κλάδων σε επίπεδο υποβολής.
Αυτή η εντολή χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο του βιβλίου για να επιδείξει την ιστορία ενός έργου.
Εισάγουμε την εντολή και την καλύπτουμε σε κάποιο βάθος στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Εξετάζουμε τις επιλογές -p και -stat για να πάρουμε μια ιδέα για το τι εισήχθη σε κάθε υποβολή και τις επιλογές --pretty και --line για να δούμε την ιστορία πιο συνοπτικά, μαζί με μερικές απλές ημερομηνίες και επιλογές φιλτραρίσματος συγγραφέων.
Στην ενότητα ch03-git-branching.asc τη χρησιμοποιούμε με την επιλογή --decorate για να απεικονίσουμε εύκολα τη θέση των δεικτών του κλάδου μας· επίσης χρησιμοποιούμε την επιλογή --graph για να δούμε με τι μοιάζουν αποκλίνουσες ιστορίες.
Στις ενότητες ch05-distributed-git.asc και ch07-git-tools.asc καλύπτουμε τη σύνταξη branchA..branchB της εντολής git log για να δούμε ποιες υποβολές είναι μοναδικές σε έναν κλάδο σε σχέση με έναν άλλο κλάδο.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc βλέπουμε ακριβώς αυτό σε αρκετά μεγάλη έκταση.
Στις ενότητες ch07-git-tools.asc και ch07-git-tools.asc καλύπτουμε τη χρήση της μορφής branchA…branchB και τη σύνταξη --left-right για να δούμε τι υπάρχει σε έναν κλάδο ή τον άλλο αλλά όχι και στους δύο.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc εξετάζουμε επίσης πώς χρησιμοποιούμε την επιλογή --merge για να βοηθήσουμε στην αποσφαλμάτωση συγκρούσεων συγχώνευσης καθώς και την επιλογή --cc για να εξετάσουμε τις συγκρούσεις συγχώνευσης υποβολών στο ιστορικό μας.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc χρησιμοποιούμε την επιλογή -g για να δούμε το reflog του Git μέσα από αυτό το το εργαλείο αντί να κάνουμε διέλευση κλάδων.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc εξετάζουμε τις επιλογές -S και -L για να κάνουμε αρκετά εξεζητημένες αναζητήσεις για κάτι που συνέβη στο παρελθόν στον κώδικα, όπως για παράδειγμα το ιστορικό μιας συνάρτησης.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc βλέπουμε πώς χρησιμοποιούμε την --show-signature για να προσθέσουμε μια συμβολοσειρά επικύρωσης σε κάθε υποβολή στην έξοδο της git log ανάλογα με το αν είναι έγκυρα υπογεγραμμένη ή όχι.
Η εντολή git stash χρησιμοποιείται για την προσωρινή αποθήκευση εργασιών που δεν έχουν υποβληθεί, προκειμένου να καθαριστεί ο κατάλογος εργασίας μας χωρίς να χρειάζεται να εκτελέσουμε εργασίες που δεν έχουν ολοκληρωθεί σε κάποιον κλάδο.
Καλύπτεται εξ ολοκλήρου στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Η εντολή git tag χρησιμοποιείται για να προσαρτήσει έναν μόνιμο σελιδοδείκτη σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο ιστορικό του κώδικα.
Γενικά αυτό χρησιμοποιείται για πράγματα όπως εκδόσεις κυκλοφορίας λογισμικού (release).
Αυτή η εντολή εισάγεται και καλύπτεται λεπτομερώς στην ενότητα ch02-git-basics.asc και τη χρησιμοποιούμε στην πράξη στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Καλύπτουμε επίσης τον τρόπο δημιουργίας μιας ετικέτας που έχει υπογραφεί με GPG με τη σημαία -s και την επαλήθευση ετικετών με τη σημαία -v στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Δεν υπάρχουν πολλές εντολές στο Git που έχουν πρόσβαση στο δίκτυο, σχεδόν όλες οι εντολές λειτουργούν στην τοπική βάση δεδομένων. Όταν είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε τη δουλειά μας ή να έλξουμε αλλαγές από αλλού, υπάρχει μια χούφτα εντολών που ασχολούνται με τα απομακρυσμένα αποθετήρια.
Η εντολή git fetch επικοινωνεί με ένα απομακρυσμένο αποθετήριο και ανακτά όλες τις πληροφορίες που βρίσκονται σε εκείνο το αποθετήριο που δεν βρίσκονται στο τρέχον αποεθτήριο και τις αποθηκεύει στην τοπική βάση δεδομένων μας.
Αρχικά εξετάζουμε αυτήν την εντολή στην ενότητα ch02-git-basics.asc και συνεχίζουμε να δούμε παραδείγματα χρήσης της στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Τη χρησιμοποιούμε επίσης σε πολλά παραδείγματα στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Τη χρησιμοποιούμε για να ανακτήσουμε μια συγκεκριμένη αναφορά που βρίσκεται έξω από τον προεπιλεγμένο χώρο στην ενότητα ch06-github.asc και βλέπουμε πώς να ανακτήσουμε από ένα δεμάτι στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Δημιουργήσαμε πολύ εξατομικευμένες αναφορές για να κάνουμε την git fetch να έχει λίγο διαφορετική λειτουργία από την προεπιλεγμένη στην ενότητα ch10-git-internals.asc.
Η εντολή git pull είναι βασικά ένας συνδυασμός των εντολών git fetch και git merge, στον οποίο το Git θα ανακτήσει από το απομακρυσμένο σημείο που καθορίζουμε και στη συνέχεια θα προσπαθήσει αμέσως να το συγχωνεύσει στον κλάδο στον οποίο βρισκόμαστε.
Την εισάγουμε γρήγορα στην ενότητα ch02-git-basics.asc και δείχνουμε πώς θα δούμε τι θα συγχωνευθεί αν την τρέξουμε στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Βλέπουμε επίσης πώς να τη χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε στην επανατοποθέτηση σε επανατοποθετημένους κλάδους στην ενότητα ch03-git-branching.asc.
Δείχνουμε πώς να τη χρησιμοποιήσουμε με μια διεύθυνση URL για να έλξουμε αλλαγές με τη μία στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Τέλος, αναφέρουμε πολύ γρήγορα ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επιλογή -verify-signatures για να επαληθεύσουμε ότι οι υποβολές που έχουμε έλξει έχουν υπογραφεί με GPG στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Η εντολή git push χρησιμοποιείται για να επικοινωνήσουμε με ένα άλλο αποθετήριο, να υπολογίσουμε τι έχει η τοπική βάση δεδομένων μας που δεν το έχει το απομακρυσμένο αποθετήριο και στη συνέχεια ωθεί τη διαφορά στο άλλο αποθετήριο.
Απαιτεί πρόσβαση εγγραφής στο άλλο αποθετήριο, συνεπώς εμπλέκει κάποιου είδους ταυτοποίηση.
Αρχικά εξετάζουμε την εντολή git push στην ενότητα ch02-git-basics.asc, στην οποία καλύπτουμε τα βασικά στοιχεία της ώθησης ενός κλάδου σε ένα απομακρυσμένο αποθετήριο.
Στην ενότητα ch03-git-branching.asc προχωρούμε λίγο πιο βαθιά στην ώθηση συγκεκριμένων κλάδων και στην ενότητα ch03-git-branching.asc βλέπουμε πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε παρακολουθούμενος κλάδους ώστε να ωθούμε σε αυτούς αυτόματα.
Στην ενότητα ch03-git-branching.asc χρησιμοποιούμε τη σημαία --delete για να διαγράψουμε έναν κλάδο στον διακομιστή με την git push.
Σε όλη την ενότητα ch05-distributed-git.asc βλέπουμε αρκετά παραδείγματα χρήσης της git push για να μοιραζόμαστε την εργασία σε κλάδους σε πολλά αποθετήρια.
Βλέπουμε πώς να τη χρησιμοποιούμε για να μοιραζόμαστε τις ετικέτες που έχουμε φτιάξει με την επιλογή --tags στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc χρησιμοποιούμε την επιλογή --recurse-submodules για να ελέγξουμε ότι όλα τα submodules μας έχουν δημοσιευθεί πριν ωθήσουμε το superproject, κάτι που μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμο όταν χρησιμοποιούμε submodules.
Στην ενότητα ch08-customizing-git.asc μιλάμε εν συντομία για το άγκιστρο pre-push, το οποίο είναι ένα script που μπορούμε να ρυθμίσουμε να τρέχει πριν ολοκληρωθεί η ώθηση για να επιβεβαιωθεί ότι επιτρέπεται να ωθηθεί.
Τέλος, στην ενότητα ch10-git-internals.asc εξετάζουμε την ώθηση με πλήρη refspec αντί για τις γενικές συντομεύσεις που χρησιμοποιούνται κανονικά. Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι σχετικά με το έργο που θέλουμε να μοιραστούμε.
Η εντολή git remote είναι ένα εργαλείο διαχείρισης των απομακρυσμένων αποθετηρίων μας.
Μας επιτρέπει να αποθηκεύουμε μεγάλες διευθύνσεις URL ως σύντομα ψευδόνυμα, όπως `origin'', ώστε να μην χρειάζεται να τις πληκτρολογούμε συνεχώς.
Μπορούμε να έχουμε αρκετές τέτοιες και η εντολή `git remote χρησιμοποιείται για την προσθήκη, αλλαγή και διαγραφή τους.
Αυτή η εντολή καλύπτεται λεπτομερώς στην ενότητα ch02-git-basics.asc, συμπεριλαμβανομένης της καταχώρισης, προσθήκης, αφαίρεσης και της μετονομασίας των απομακρυσμένων αποθετηρίων.
Χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε επόμενο κεφάλαιο του βιβλίου, αλλά πάντα στο τυπικό σχήμα git remote add <όνομα> <url>.
Η εντολή git archive χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός αρχείου αρχειοθήκης ενός συγκεκριμένου στιγμιότυπου του έργου.
Χρησιμοποιούμε το git archive για να δημιουργήσουμε ένα tarball ενός έργου για κοινή χρήση στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git submodule χρησιμοποιείται για τη διαχείριση εξωτερικών αποθετηρίων μέσα σε ένα κανονικό αποθετήριο.
Αυτό θα μπορούσε να γίνεται π.χ. για βιβλιοθήκες ή άλλους τύπους κοινών πόρων.
Η εντολή submodule έχει πολλές υπό-εντολές (` add`, update, sync, κ.λπ.) για τη διαχείριση αυτών των πόρων.
Αυτή η εντολή αναφέρεται και καλύπτεται εξ ολοκλήρου στην ενότητα ch07-git-tools.asc.
Η εντολή git show μπορεί να εμφανίσει ένα αντικείμενο Git με έναν απλό και ανθρωπανάγνωστο τρόπο. Κανονικά θα τη χρησιμοποιούσαμε για να εμφανίσουμε πληροφορίες σχετικές με μια ετικέτα ή μια υποβολή.
Αρχικά τη χρησιμοποιούμε για την εμφάνιση επισημειωμένων πληροφοριών ετικετών στην ενότητα ch02-git-basics.asc.
Αργότερα το χρησιμοποιούμε αρκετά στην ενότητα ch07-git-tools.asc για να δείξουμε τις υποβολές τις οποίες επιλύουν οι διάφορες επιλογές αναθεωρήσεών μας.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που κάνουμε με την git show είναι να εξάγουμε συγκεκριμένα περιεχόμενα αρχείου σε διάφορα στάδια κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης συγχώνευσης (ενότητα ch07-git-tools.asc).
Η εντολή git shortlog χρησιμοποιείται για να συνοψίσει την έξοδο της git log.
Πολλές από τις επιλογές που παίρνει είναι ίδιες με αυτές που παίρνει η εντολή git log, αλλά αντί να αναγράφει όλες τις υποβολές, παρουσιάζει μια σύνοψη των υποβολών, ομαδοποιημένων ανά συντάκτη.
Η χρήση της για τη δημιουργία ενός ωραιότατου μητρώου αλλαγών (changelog) περιγράφεται στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git describe χρησιμοποιείται για να πάρει ο,τιδήποτε επιλύεται σε μια υποβολή και παράγει μια συμβολοσειρά που είναι σχετικά ανθρωπανάγνωστη και δεν θα αλλάζει.
Είναι ένας τρόπος για να αποκτήσουμε μια περιγραφή κάποιας υποβολής που είναι τόσο μονοσήματνη όσο ο αριθμός SHA-1 μίας υποβολής αλλά πιο κατανοητή.
Χρησιμοποιούμε την git describe στις ενότητες ch05-distributed-git.asc και ch05-distributed-git.asc για να πάρουμε μια συμβολοσειρά με την οποία ονομάζουμε μία δημοσιευμένη έκδοση στη συνέχεια.
Το Git έχει μερικές εντολές που χρησιμοποιούνται για την αποσφαλμάτωση προβλημάτων στον κώδικά μας. Αυτό κυμαίνεται ανάμεσα στο να ανακαλύψουμε πού εισήχθη κάτι μέχρι στο ποιος το εισήγαγε.
Το εργαλείο git bisect είναι ένα απίστευτα χρήσιμο εργαλείο εντοπισμού σφαλμάτων που χρησιμοποιείται για να εντοπίσει ποια συγκεκριμένη υποβολή ήταν η πρώτη που εισήγαγε ένα σφάλμα ή πρόβλημα κάνοντας μια αυτόματη δυαδική αναζήτηση.
Καλύπτεται πλήρως στην ενότητα ch07-git-tools.asc που είναι και η μόνη ενότητα στην οποία αναφέρεται.
Η εντολή git blame επισημειώνει τις γραμμές κάθε αρχείου με την τελευταία υποβολή στην οποία εισήχθη αλλαγή σε αυτήν τη γραμμή και ποιος έκανε αυτήν την αλλαγήου ο οποίο η τελευταία ήταν η εισαγωγή για να εισαγάγει μια αλλαγή σε κάθε γραμμή του αρχείου και ποιο πρόσωπο που συνέταξε αυτό που διαπράττει.
Αυτό είναι χρήσιμο για να βρούμε το άτομο και να του ζητήσουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με ένα συγκεκριμένο τμήμα του κώδικά μας.
Καλύπτεται στην ενότητα ch07-git-tools.asc και αναφέρεται μόνο σε αυτήν την ενότητα.
Η εντολή git grep μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε οποιαδήποτε συμβολοσειρά ή κανονική έκφραση (regular expression) σε οποιοδήποτε από τα αρχεία του πηγαίου κώδικα μας, ακόμα και παλαιότερες εκδόσεις του έργου μας.
Καλύπτεται στην ενότητα ch07-git-tools.asc και αναφέρεται μόνο σε αυτήν την ενότητα.
Ορισμένες εντολές στο Git επικεντρώνονται στην έννοια της αντιληψης των υποβολών ως εισαγόμενων αλλαγών σαν μία σειρά από υποβολές να είναι μία σειρά από επιθέματα. Αυτές οι εντολές μας βοηθούν να διαχειριστούμε τους κλάδους μας με αυτόν τον τρόπο.
Η εντολή git cherry-pick χρησιμοποιείται για να πάρει την αλλαγή που εισήχθη σε μια μοναδική υποβολή και να προσπαθήσει να την επαναλάβει ως νέα υποβολή για τον κλάδο στο οποίο βρισκόμαστε.
Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο όταν θέλουμε να πάρουμε μόνο μία ή δύο υποβολές από έναν κλάδο αντί να συγχωνεύσουμε τον κλάδο, κάτι που θα επιτελέσει όλες τις αλλαγές.
Η ανθολόγηση περιγράφεται και παρουσιάζεται στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git rebase είναι βασικά μια αυτοματοποιημένη ανθολόγηση.
Προσδιορίζει μια σειρά υποβολών και στη συνέχεια τις ανθολογεί μία μία σειρά με την ίδια σειρά κάπου αλλού.
Η αλλαγή βάσης καλύπτεται λεπτομερώς στην ενότητα << rebasing>>, συμπεριλαμβανομένων συνεργατικών ζητημάτων που σχετίζονται με την αλλαγή βάσης κλάδων που είναι ήδη δημόσιοι.
Τη χρησιμοποιούμε πρακτικά σε ένα παράδειγμα διαίρεσης του ιστορικού μας σε δύο χωριστά αποθετήρια στην ενότητα ch07-git-tools.asc στο οποίο χρησιμοποιούμε επίσης τη σημαία --onto.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc αντιμετωπίζουμε μια σύγκρουση συγχώνευσης κατά τη διαδικασία αλλαγής βάσης.
Επίσης, τη χρησιμοποιούμε στην ενότητα ch07-git-tools.asc σε μια διαδραστική λειτουργία script με την επιλογή -i.
Η εντολή git revert είναι ουσιαστικά η αντίστροφη της git cherry-pick.
Δημιουργεί μια νέα υποβολή που εφαρμόζει το ακριβώς αντίθετο από την αλλαγής που εισήχθη στην υποβολή που στοχεύουμε, ουσιαστικά αναιρόντας ή επαναφέροντάς την.
Τη χρησιμοποιούμε στην ενότητα ch07-git-tools.asc για να αναιρέσουμε μια υποβολή συγχώνευσης.
Πολλά έργα Git, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Git, διατηρούνται εξ ολοκλήρου σε λίστες ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Το Git διαθέτει πολλά ενσωματωμένα εργαλεία που συμβάλλουν στη διευκόλυνση αυτής της διαδικασίας, από τη δημιουργία επιθεμάτων που μπορούμε να στείλουμε εύκολα με e-mail στην εφαρμογή αυτών των επιθεμάτων από e-mail.
Η εντολή git apply εφαρμόζει ένα επίθεμα που δημιουργήθηκε με την εντολή git diff ή ακόμα και την diff της GNU.
Είναι παρόμοια με αυτό που κάνει η εντολή patch (υπάρχουν κάποιες μικρές αλλαγές).
Η χρήση της καθώς και οι περιστάσεις στις οποίες μπορούμε να το κάνουμε παρουσιάζονται στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git am χρησιμοποιείται για την εφαρμογή επιθεμάτων από τα εισερχόμενα e-mail, και πιο συγκεκριμένα το οποίο είναι μορφοποιημένο σαν mbox.
Αυτό είναι χρήσιμο για τη λήψη ενημερωμένων εκδόσεων μέσω e-mail και την εύκολη εφαρμογή τους στο έργο μας.
Καλύψαμε τη χρήση και τη ροή εργασίας γύρω από την git am στην ενότητα ch05-distributed-git.asc, συμπεριλαμβανομένων των επιλογών --resolved, -i και -3.
Υπάρχει επίσης ένας αριθμός αγκίστρων που μπορούμε να χρησιμοποιούμε για να βοηθήσουμε στη ροή εργασίας γύρω από την git am, που καλύπτονται στην ενότητα ch08-customizing-git.asc.
Επίσης, τη χρησιμοποιούμε για να εφαρμόσουμε αλλαγές σε αιτήματα έλξης στο GitHub, μορφοποιημένες σαν επιθέματα στην ενότητα ch06-github.asc.
Η εντολή git format-patch χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μιας σειράς επιθεμάτων σε μορφή mbox, που μπορούμε να αποστείλουμε σε μια λίστα αλληλογραφίας, εφόσον είναι κατάλληλα μορφοποιημένη.
Βλέπουμε ένα παράδειγμα συμβολής σε ένα έργο χρησιμοποιώντας το εργαλείο git format-patch στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git imap-send μεταφορτώνει ένα γραμματοκιβώτιο που δημιουργείται με την git format-patch σε ένα φάκελο προχείρων IMAP.
Ένα παράδειγμα συμβολής σε ένα έργο με αποστολή επιθεμάτων με το εργαλείο git imap-send παρουσιάζεται στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git send-email χρησιμοποιείται για την αποστολή patches που δημιουργούνται με το git format-patch μέσω email.
Ένα παράδειγμα συμβολής σε ένα έργο με αποστελή επιθεμάτων με το εργαλείο git send-email παρουσιάζεται στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Η εντολή git request-pull χρησιμοποιείται απλά για να δημιουργήσουμε ένα σώμα κειμένου e-mail σε κάποιον.
Αν έχουμε έναν κλάδο σε δημόσιο διακομιστή και θέλουμε να ενημερώσουμε κάποιον πώς να ενσωματώσει αυτές τις αλλαγές χωρίς να του στείλουμε τα επιθέματα με e-mail, μπορούμε να εκτελέσουμε αυτήν την εντολή και να στείλουμε την έξοδο στο άτομο που θέλουμε να έλξει τις αλλαγές.
Ο τρόπος χρήσης της git request-pull για τη δημιουργία ενός μηνύματος έλξης παρουσιάζεται στην ενότητα ch05-distributed-git.asc.
Το Git συνοδεύεται από μερικές εντολές για ενσωμάτωση με άλλα συστήματα ελέγχου έκδοσεων.
Η εντολή git svn χρησιμοποιείται για να επικοινωνήσουμε με το σύστημα ελέγχου έκδοσεων Subversion ως πελάτες.
Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το Git για να κάνουμε ανακτήσουμε από και να υποβάλλουμε σε διακομιστή Subversion.
Αυτή η εντολή καλύπτεται σε βάθος στην ενότητα ch09-git-and-other-scms.asc.
Για άλλα συστήματα ελέγχου εκδόσεων ή για εισαγωγή από σχεδόν οποιαδήποτε μορφή, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λειτουργία git fast import για να απεικονίσουμε γρήγορα την άλλη μορφή σε κάτι που η Git μπορεί εύκολα να καταγράψει.
Αυτή η εντολή καλύπτεται σε βάθος στην ενότητα ch09-git-and-other-scms.asc.
Εάν διαχειριζόμαστε ένα αποθετήριο Git ή χρειάζεται να διορθώσουμε κάποια πράγματα σε μεγάλη έκταση, το Git μάς παρέχει μια σειρά διοικητικών εντολών για να μας βοηθήσει.
Αυτή η εντολή εκτελείται κανονικά στο παρασκήνιο για εμάς, αν και μπορούμε να την εκτελέσουμε χειροκίνητα εάν το επιθυμούμε. Μερικά παραδείγματα αυτού παρουσιάζονται στην ενότητα ch10-git-internals.asc.
Η εντολή git fsck χρησιμοποιείται για να ελέγξει την εσωτερική βάση δεδομένων για προβλήματα ή ανακολουθίες.
Τη χρησιμοποιούμε μόνο μία φορά στην ενότητα ch10-git-internals.asc για να αναζητήσουμε αντικείμενα που εκκρεμούν.
Η εντολή git reflog περνάει μέσα από ένα μητρώο στο οποίο καταγράφονται οι θέσεις των κεφαλών των κλάδων μας, ώστε να βρει υποβολές που ενδεχομένως έχουμε χάσει εξαιτίας επανεγγραφής του ιστορικού.
Καλύπτουμε αυτήν την εντολή κυρίως στην ενότητα ch07-git-tools.asc, όπου δείχνουμε την κανονική χρήση και πώς χρησιμοποιήσουμε το git log -g για να δούμε τις ίδιες πληροφορίες με αυτές που δίνει η έξοδος της git log.
Επίσης βλέπουμε ένα πρακτικό παράδειγμα ανάκτησης ενός τέτοιου χαμένου κλάδου στην ενότητα ch10-git-internals.asc.
Η εντολή 'git filter-branch` χρησιμοποιείται για να ξαναγράψει πολλές υποβολές σύμφωνα με ορισμένα μοτίβα, όπως η αφαίρεση ενός αρχείου από παντού ή το φιλτράρισμα ολόκληρου του αποθετηρίου σε έναν μόνο υποκατάλογο για την εξαγωγή του έργου.
Στην ενότητα ch07-git-tools.asc εξηγούμε την εντολή και εξερευνούμε διάφορες επιλογές όπως --commit-filter, --subdirectory-filter και --tree-filter.
Στις ενότητες ch09-git-and-other-scms.asc και ch09-git-and-other-scms.asc τη χρησιμοποιούμε για να διορθώσουμε εισαγόμενα εξωτερικά αποθετήρια.
Υπάρχουν επίσης αρκετές εντολές διοχέτευσης χαμηλότερου επιπέδου που συναντήσαμε στο βιβλίο.
Η πρώτη είναι η ls-remote στην ενότητα ch06-github.asc την οποίο χρησιμοποιούμε για να δούμε τις ανεπεξέργαστες αναφορές στον διακομιστή.
Χρησιμοποιούμε την ls-files στις ενότητες ch07-git-tools.asc, << rerere>> και << the_index>> για να ρίξουμε μια πιο ακατέργαστη ματιά σε αυτό που είναι το ενδιάμεσο στάδιο.
Επίσης, αναφέρουμε την rev-parse στην ενότητα ch07-git-tools.asc για να πάρουμε σχεδόν οποιαδήποτε συμβολοσειρά και να τη μετατρέψουμε σε αντικείμενο SHA-1.
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις εντολές διοχέτευσης χαμηλού επιπέδου που καλύπτουμε είναι στο κεφάλαιο ch10-git-internals.asc, και αυτές είναι λίγο πολύ αυτό το επίκεντρο αυτού του κεφαλαίου. Η χρήση τους σε όλο το υπόλοιπο βιβλίο έχει αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό.